Mikelek eta Jaimek Surf Teknika sortu zuten duela 10 urte, arretarik gabe geratzen zen surf sektoreari bere ezagutza emateko asmoz.
Garai hartan, surf-eskolak batez ere hastapenera bideratuta zeuden, eta hobetzeko edo teknifikatzeko zegoen apurra gazteei etorkizuneko txapeldun izaten laguntzeko zen. Ez zegoen ia eskolarik edo entrenatzailerik bizitza osoko surfer horri lagunduko zionik, surfing maila ertain edo altuarekin, beti hondartza berak, baldintza berak, taula berdinekin surfeatzen zituelako edo teknika mugatua zuelako.
Bere helburua surfer mota horri aurrera egiten laguntzea zen, aukera berriak ezagutzea eta bere surfaz gehiago gozatzea. Gaur egun, familia hazi egin da, eta Surf Teknika Eskolak oinarritik aditu mailara arte irakasten die surfinga pasio edo bizimodu gisa bizi nahi dutenei. Horretarako, monitore konprometituak ditugu, gure ikasle izandakoak. Horrela, irakaskuntza koherentea ziurtatzen dugu maila guztietan.
(Fundatzailea, zuzendaria, entrenatzailea) Hondarribia 1980
Mikel Aguirre
Bizitza osoa daramat itsasoari eta kirolari lotuta, 1992. urtean hasi nintzen surfean. Ordutik, ia bizitza osoa surfaren inguruan eman dut, eta kirol honetatik eta inguruan dudanetik ahalik eta gehien ikasten saiatu naiz. Olaturik onenak bilatzeko munduan zehar bidaiatzea nire pasioa izan zen, eta hala da oraindik ere. Surfaren irakaskuntzan 15 urte baino gehiagoko esperientzia dudanez, nire ezagutza guztiak ahalik eta ondoen transmititu ahal izango dizkiet ikasleei ez ezik, baita nire monitoreei ere.
Instagram
Surfteknika monitorea
Duni Hulme
Itsasoarekin eta kirolarekin harremanetan jaio nintzenetik daramat. Nire familiarekin oso modu naturalean bizi izan dudan zerbait izan da.
7/8 urterekin olatu on bat hartu nuenean, lehen aldiz oso argi izan nuen, kirol honetara bideratu nahi nuen nire energia, denbora eta arreta.
Harrezkero, esperientzia asko izan dira kirol honen barruan, onak eta txarrak; bainu ikusgarriak lagunekin edo bakarrik, amarekin eta anaiarekin eguzkia sartzea, ahaztuko ez ditudan bainuak ilargiaren argitan, sustoak, barreak, lehiakortasuna, frustrazioa, beldurrak, segurtasun falta...
Baina horrekin guztiarekin beti surfa egunero erabakitzen jarraitzen dudana izatea eragin duen zerbait dago.
Kirol honek ematen didan naturarekiko lotura-sentsazioa, zoriontasuna eta egonkortasuna dira nire pasioa.
Eta nire esperientzia ugariei esker Surf Teknikarekin murgildu naiz beste batean, beste pertsona batzuei kirol honek niri eman didan guztia emateko.
Surfteknika monitorea
Virginia Elorriaga
Nahiz eta beti itsasotik gertu bizi izan ditudan haurtzaroko unerik preziatuenak Zarautzen eman nituen udetakoak dira. Han itsasoarekin eta surfarekin kontaktuan egotea ia saihestezina zen, eta horrek poza ematen zion nire bizitzari.
Uda horietan nire lagunekin surfean hasi nintzen, bertako surflari bat eskola ematera animatzen zen lehen aldietako bat ere izan zen... uretan barreak ziurtatuta zeuden. Ez nuen kontuan izan izuak, segurtasunik ezak eta beldurrak ere... beraz, batzuk eta gero nire oholak saldu eta erabat utzi nituen.
Urte batzuk geroago, beste praktika fisiko batzuen bidez, konturatu nintzen beldur eta segurtasun falta horiek ez zirela niri bakarrik gertatzen zitzaizkidan zerbait. Izan ere, gorputz fisikoan jasotako memoria emozionala eta mugimenduaren bidez lan egiteak dakartzan onurak ikusten joan nintzen.
Hori guztia areagotu egin zen uretara ohol batekin sartu nintzenean, nire seme-alabei laguntzeko aitzakiarekin, surfean bakarrik aritu nahi baitzuten..., lehen bainutik elkarrekin hori izan zen gure eguneroko plana familian: olatu bila joatea...
Uretan emandako orduek eta izan genituen esperientzia guztiek lotura bat eman ziguten, beti egongo zena.
Urte horietan, bai seme-alabekin, bai nire ikasleekin, eta orain, Surf Teknikarekin irakasle baino laguntzaile sentitzen naiz.
Atsegin dut esplorazio pertsonal horretan laguntzea, mugimenduaren eta itsasoarekiko kontaktuaren bidez.
Nire ikasleei beldur, segurtasun falta eta frustrazioak artatzen lagunduz, beste aldean aurkitzen dugu horiek zeharkatzeak dakarren saria.
(Monitorea) Hondarribia 1991
Urko Usabiaga
8 urterekin lagun batekin hondartzara joaten nintzen eta nuen taula partekatzen genuen, baina urtebete geroago nire lehen surf taula oparitu zidaten, eta ordutik, itsasoari lotuta sentitzen naiz beti, surfari bereziki.
Pasio horrek eraman nau hainbat lekutara bidaiatzera, jende eta kultura berriak ezagutzera, eta, horrez gain, SURF TEKNIKA ESKOLAko eskolan bertan teknifikazio eskolak hartzera eta euskal federazioan (EHSF) surf monitore titulua ikastera 2015ean.
SURF TEKNIKA ESKOLAn aurkitu dut eboluzionatzen jarraitu ahal izateko eta, aldi berean, ikasitako guztia surflarien hurrengo belaunaldiei transmititzeko lekua.
Gizarte-hezitzailea eta surfeko monitorea
Jon Diez Esteibar
Nire bizitza itsasoari lotuta egon da beti, eta haurtzaroa eta gaztaroa Groseko hondartzan eman ditut. Kirola nire bizitzako zutabe garrantzitsuenetako bat izan da eta da. 8 urterekin hasi nintzen olatuetatik irristatzen, lehenengo txanpak hartzen, gero bodyboardarekin eta gero surf taularekin. Beraz, surfa nire pasioa, nire bizitza-filosofia eta, nola ez, itsasoa bizitzan zehar aurkitu ditudan pertsona handien sozializaziorako eta aurkikuntzarako leku bihurtu da.
Nire beste pasioa nire lan nagusia da, gizarte-hezitzailea naiz, eta 25 urte daramatzat gizarte- eta hezkuntza-proiektuak egiten, haur, nerabe, gazte eta helduei surfaren inguruan garatu diren esperientzia esanguratsuak bilatzen laguntzen.
Esperientzia osasungarriak eta positiboak irakastea, laguntzea eta sortzea gustatzen zait, eta SURF TEKNIKA ESKOLA bere taldearekin plataforma handia da ikasten eta itsasoaz eta bertako jendeaz gozatzen jarraitzeko.
